♦همچنان نابالغ♦


فیکشن

واسه خودت وجود خارجی پیدا میکنی و از فکر کردن به این که "الان کدومم" نجاتم میدی.
شاید همدیگه رو ببینیم. شاید از هم خوشمون بیاد~که بعید میدونم~
برا خودت زندگی می کنی بدون من. بدون نگرانی. میخندی. گریه میکنی. عصبانی میشی. و
بدون اینکه ذره ای شک داشته باشی .
نمیدونم تقصیر کیه. خودت یا من یا شایدم هیچ کدوم.
ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
♦آدم باید بعضی وقتا بشینه پیش خودش
ببینه حالش چطوره، چی کارا میکنه، از چی خوشحاله/ناراحته...
♣چقدر تو این مدت برای بهتر شدن تلاش کرده
اصلا پیشرفتی داشته یا نه
♠همچنان نابالغه؟ یا نه از همه لحاظی کامل شده؟
دنبال کنندگان ۴ نفر
این وبلاگ را دنبال کنید
Designed By Erfan Powered by Bayan